Գրողները ընթերցողների հետ էլեկտրոնային շփման նոր դարաշրջանի շուրջ բանակցություններ են վարում: Ահա դրանցից լավագույնները.
Ինտերնետը հեղինակներին առաջարկում է հաջորդ կարևոր բանը՝ հնարավորություն է տալիս ընթերցողի հետ կապվել ցանկացած վայրում և ցանկացած ժամանակ: Շատերը կատվի պես վախենում են «թարմացվելուց», բայց մի քանիսը նայում են սրան, որպես էվոլյուցիոն տեսարան, որպես փորձ: Նրանք տեղափոխեցին իրենց պատմվածքները, դժգոհությունները և պատկերացումները տետրի էջից դեպի փիքսելների դաշտ:
Պաուլո Կոելյո
Պաուլո Կոելյոն իր արդարացիության և պնդումների շնորհիվ ստեղծել է առցանց կայսրության իշխող առեղծվածը: Նա նաև ֆեյսբուքում և ինստագրամում կիսվում է իր մեջբերումներով, լուսանկարներով և ճանապարհորդական նոթերով: Նրա վերջին՝ «Անհավատարմություն» գրքի հետազոտության ժամանակ երկրպագուները իրենց էջերում կիսվեցին ավելի քան 1000 անգամ՝ անհավատարմության անհատական պատմություններով: Սթիվ Ջոբսը սոցիալական մեդիան տեսավ մարդկության և տեխնոլոգիայի խաչմերուկում: Պատմությունները մարդկանց մեջ են, և Կոելյոն ցույց է տալիս, որ գրականությունը կարող է բնակվել այդ վայրում:
Մարգարեթ Էթվուդ
The Man Booker մրցանակակիրը հայտարարել է, որ միշտ փորձում է ամեն ինչ: Նա բնակեցնում է ավանդական և թվային աշխարհները այն նույն փայլով, որով իր պատմությունները հատում են իրական և սպեկուլյատիվ աշխարհները: Նա թվիթերում հայտնի է ստեղծագործական բուռն ոգեշնչմամբ: Մարգարեթը նաև թվային հրատարակչական պլատֆորմների Byliner-ի և Wattpad-ի որդեգրողն է: Wattpad-ում նա համագործակցում էր Նաոմի Ալդերմանի հետ սերիալիզացված «Զոմբի» վեպում: Երկրպագուների հետ ֆանտաստիկ մրցույթներ անցկացնելով՝ սկսեց խրախուսել գրողներին հարթակում: Էթվուդը ցույց է տալիս, որ ընթերցողների մեծ բանակի կառուցման բանալին գրավիչ և փոփոխվող հրատարակչական լանդշաֆտն է:
Սալման Ռուշդի
Եթե այս օրերին դուք փնտրում եք «Կեսգիշերի երեխաները» վեպի հեղինակին, ապա, ամենայն հավանականությամբ, կգտնեք թվիթերում՝ ջերմ քննարկումների ժամանակ: Նա խոսքի ազատության պաշտպանն է: Վերջերս պարգևատրվել է PEN- ի Շառլի Էբդո պարգևով: Նա նաև հայտնի է այլ գրողների հետ կոնֆլիկտներ ունենալու համար, որոնցից էր Ջոնաթան Ֆրանզենը, որը քննադատում էր Ռուշդիին թվիթերի օգտագործման համար:
Դեյվիդ Միտչելը
Պատմությունը ունի շատ ձևաչափային սահմանափակումներ, որոնցից են սյուժեն և նիշերը: Դեյվիդ Միտչելի «The Right Sort» կարճ պատմությունը, որը հատուկ գրված է թվիթերի համար բավականին լավ է սկսվում, բայց հետո բացահայտվում է, որ գլխավոր հերոսն է վերցրել իր մոր՝ Վալիումի դեղահաբերը: Ամեն ինչ ավելի է հետաքրքրանում, երբ պատմության մեջտեղում հայտնվում է թմրանյութը:
Վերոնիկա Ռոթ
Divergent-ի հեղինակը Tumblr-ի սերիալում ասում է ՝ «Գրելը արվեստ չէ». նա այնտեղ խառնում է գրելու տեսակները և գրքերի հետ կապված թարմացումներ է անում համացանցի հայտնի հերոսների հետ, պատասխանում է մուլտիպլիկացիոն հայտնի գիֆերի երկրպագուների հարցերին և միանում է համացանցային խոսակցություններին: Գրականությունն ու թվային բովանդակության միջև բաժանումը վերանում է, և, քանի որ սերունդները առաջ են գնում, այս միտումը հասկացող հեղինակները իրենց ձայնը բարձրացնլու միջոցը գտնում են:
Ալլա Դավթյան