Էնն Փեչեթը երջանիկ գրող է: Ի դեպ, գրողների շարքում այդպիսինները շատ քիչ են:
Էնն Փեչեթի ընտանիքում, աշխատանքում ու ընկերական հարաբերություններում ամեն ինչ հիանալի է: Թեև գրողը չի սիրում խորհուրդներ տալ, այնուամենայնիվ, կիսվել է երջանիկ լինելու իր բանաձևով: Եվ այսպես, ի՞նչ պետք է անի երջանիկ մարդը:
1. Հետ չնայել
«Չեմ սիրում հետադարձ հայացք գցել: Սա բնավորության գիծ է, որը, կարելի է ասել, գերակշռում է հոգեբանությանս մեջ: Ես հոգեբանական ծանր տրավմաներ չեմ թաքցնում, պարզապես չեմ սիրում նույնիսկ առաջ նայել: Ես կենտրոնանում եմ ներկայի վրա»:
2. Շատ կարդալ
«Իսկ ի՞նչ, եթե ես չգրեի: Ի՞նչ կլիներ ինձ հետ: Ես կկարդայի բոլոր գրքերը, որոնք կան իմ գրասենյակում, ահա թե ինչ կլիներ: Երեկ երեկոյան ամուսնուս ասացի, որ ինձ իսկապես պետք է մեկ ամիս հանգստանալ ու կարդալ»:
3. Աշխատել առաջին հերթին ինքդ քեզ համար
«Ես գեղարվեստական ստեղծագործություններ եմ գրում միայն ինձ համար: Գրում եմ գրքեր, որոնք ինքս եմ ցանկանում կարդալ: Այդ պատմություններն իմ գլխում են: Գրքերի հնարավոր կոմերցիոն հաջողությունն ինձ չի հետաքրքրում»:
4. Կարողանալ մնալ սեփական տեսակետին
«Երբ ես վերջացրի «Բելկանտո» գիրքը, խմբագիրն այն կարդալուց հետո ասաց` «Ինձ դուր եկավ, բայց ես ինչ-որ բան կհանեի այստեղից»: Եվ ես պատասխանեցի` «Ես հարգում եմ ձեր կարծիքն ու հաջողություն եմ մաղթում կյանքում»: Ի ուրախություն ինձ, ես նրա հետ կնքած պայմանագիր չունեի, այդ իսկ պատճառով էլ ստիպված չէի անել նրա ասածը: Երբեք չեմ ցանկացել ինձ պարփակված զգալ»:
5. Հավատալ հաջողությանը
«Միշտ ասում եմ, որ գրական հիանալի ճակատագիր եմ ունեցել: Զգում եմ, որ բախտս բերել է»:
6. Իմանալ, որ ոչինչ միանգամից չի լինում
«Բոլորը կարծում են, որ Լիզ Գիլբերտը անհավանական հաջողակ է դարձել հենց առաջին գրքից հետո, բայց «Ուտել, աղոթել, սիրել»-ը նրա չորրորդ գիրքն էր: Դրանից առաջ նա հրատարակել է պատմվածքների հրաշալի ժողովածու, վեպ ու կենսագրություն: Ոչ ոք չի հասկանում, որ նա միանգամից չի հասել հաջողության: Բախտս բերել է, որ իմ չորրորդ գիրքն է հիթ դարձել. հաջողությունը գլխիս տակ փափուկ բարձ չդարձավ, չնայախ, որ կարող էր, եթե հենց առաջին գիրքն ինձ փառք ու հաջողություն բերեր»:
7. Երջանկության մասին խոսելն ավելի դժվար է, քան դժվախտության, բայց ՀԱՐԿԱՎՈՐ Է դա անել
«Գրել իմ երջանիկ ամուսնության մասին ավելի դժվար է, քան դժբախտ ամուսնության: Չէ՞ որ ամուսնությունը շատ անձնական թեմա է: Բայց դա իմ պատմությունն է, որը ես պատք է պատմեմ: Եվ եթե մտածում եմ, որ կարող եմ կիսվել ինչ-որ կարևոր բանով, ես կպատմեմ այն»:
Անի Սողոյան