Սալլի Ռունիի պատամությունները ծիծաղելի են, դինամիկ և նման այն աճպարարներին, որոնք մեկ խաղաքարտով կարող են ձմերուկը կիսել:
Դուք հավանաբար լսել եք Ռունիի մասին: Նա երիտասարդ գրող է, ծնվել է Իռլանդիայում 1991 թ: Գրել է երկու վեպ, «Զրույցներ ընկերների հետ» (2017) և «Նորմալ մարդիկ»: «Նորմալ մարդիկ»-ը այս տարվա Man Booker մրցանակի նոմինանտների շարքում է: Այս գործը նման է հեղինակի նախորդ վեպին: Երկուսն էլ տխուր սիրո պատմություններ են, բայց անսպասելի զարգացումով: Ռունին գրում է ընկերների և սիրահարների միջև ֆինանսական անհամապատասխանության մասին: Նրա հերոսները անմեղ մարդիկ են, որոնք փորձում են գտնել իրենց առաջին սերը: Ռունիի վեպում շատ են էրոտիկ տեսարանները, որոնց մասին հեղինակը գրում է գայթակղիչ և ջերմ նկարագրություններով: Հերոսներն էլ խելացի և սեքսուալ կանայք են: «Սովորական մարդիկ» վեպը դեռահասներ Մարիաննի և Քոնելի մասին է: Մարիաննի հայտնի մարզիկ է դպրոցում, բայց չշփվող և փակ: Քոնելի մայրը աշխատում է Մարիաննիի առանձնատանը, որպես մաքրուհի: Մարիաննին հաճախ իր ուսուցիչներին ասում է՝ «Մի տանջվեք ինձ ինչ-որ բան սովորեցնելու հարցում, զեզնից ես սովորելու ոչինչ չունեմ»: Նա հաճախ է գալիս է հուզված և վստահ է, որ չպետք է սիրել: Չնայած սիրո հարցում վստահ լինելուն նա հարաբերություններ ուներ Քոնելի հետ և մենք կարդում ենք գրքում, թե ինչպես էր գետնին գցել Մարիաննին և քայլում վրայով: Ամենակարևոր պահին էլ դավաճանում է նրան, ապա ինքնասպան լինում: Այս վեպը պատմում է Մարիաննի ու Քոննելի միասնության չորս տարիների պատմությունը: Հեղինակի հերոսները ավելի շատ են լացում, քան Դուք կարծում եք: Նույնիսկ վեպը կարող ենք անվանել մելոդրամա, բայց ի՞նչ սեր առանց լացի: