Անտոն Պավլովիչ Չեխովի անվան հետ կապված են շատ տարօրինակ պատմություններ ու դեպքեր: Դրանցից շատերը մինչև օրս բացահայտված չեն, քանի որ Չեխովը ինքն էլ ամեն ինչ չէր հիշում:
Չեխովին ունեցել է ծանր մանկություն: Պատճառներից մեկը նրա հոր՝ նախկին առևտրական Պավել Չեխովի հիվանդությունն ու ընտանիքի հանդեպ վատ վերաբերմունքն է եղել:
Չեխովի հայրը մթերային փոքր խանութ ուներ, և Անտոն Չեխովը վաղ տարիքից օգնում էր հորը առևտրական գործերում: Հայտնի է, որ ապագա գրողը եղբայրների հետ երեկոները անցկացնում էր խանութը հսկելով: Իսկ երբ հայրը սկսում էր կասկածել, որ որդիները ջանասիրաբար չեն աշխատել, պատժում էր՝ հաճախ նաև ֆիզիկական ուժ գործադրում, քանի որ Չեխովների ընտանիքի բարեկեցությունը կախված էր եղբայրների աշխատանքից: Բայց մի օր պատահեց մի դեպք, որը ցնցեց այս ընտանիքը:
Պատմում են, որ Չեխովների ընտանիքի խանութ է մտել զինված ու հաղթանդամ մի տղամարդ, որը պահանջել է գումար ու մթերք: Անտոն Չեխովը, որը այդ ժամանակ խանութում մենակ է եղել, որոշել է ընտանիքի ապրուստը չկորցնելու համար վտանգել կյանքը: Նա հարձակվել է զինված տղամարդու վրա, ու խլել նրա ձեռքին եղած սուր դանակը:
Հետո Չեխովը ոլորել է ավազակի ձեռքերն ու կապել պարանով: Դրանից հետո միայն կանչել է օգնություն: Տղայի արարքի խիզախ արարքի մասին գրել են անգամ քաղաքի թերթերը:
Թվում է՝ Պավել Չեխովը պետք է շնորհակալություն հայտներ որդուն, որը խանութը փրկել էր կողոպուտից: Բայց ընդհակառակը, ընտանիքի հայրը ոչ միան չի գովել որդուն, այլև չի հավատացել, որ Անտոն Չեխովը կարող էր նման խիզախ արարք գործել:
Առեղծվածային դեպքից հետո Պավել Չեխովը որոշում է՝ քանի որ որդին չէր կարող վնասազերծել զինված հանցագործին, դա արել են որդու մեջ մտած դևերը:
Պավել Չեխովը որդուն տանում է եկեղեցի, հոգևորականին պատմում կատարվածի մասին ու խնդրում որդուն՝ Անտոնին, ազատել դևերից:
Քահանան երկար խոսում է Պավել ու Անտոն Չեխովների հետ ու Անտոնի մեջ ոչ մի դև չի հայտնաբերում:
Հոգևորականը հրաժարվում է կատարել դիվահալածման կարգը, իսկ Պավել Չեխովին խորհուրդ է տալիս սիրել ու գնահատել իր ընտանիքը:
Անշնորհակալ Պավել Չեխովը շուտով սնանկանում է, կորցնում ունեցվածքը ու տեղափոխվում Մոսկվա:
Արփի Մուրադյան